Mijn naam is Sam(antha) Maertens. Ik ben heden ruim vijftien jaar psychiatrisch verpleegkundige en twee jaar DGT- coach[1]. Dit op een intensieve behandelafdeling voor mensen met een persoonlijkheidsstoornis in combinatie met een afhankelijkheidsproblematiek. Hiernaast werk ik ook als zelfstandig DGT-coach in een groepspraktijk.
Ik ben mama van twee kinderen, een dochter en een zoon.
Ik hoor vaak mensen goedbedoelde, maar soms ook vreemde, toelichtingen geven aan kinderen over hun problemen of waarom ze hulp nodig hebben. Hierbij stel ik vast dat men in de knoop raakt over wat ze best wel en niet kunnen vertellen, en zeker over hoe ze het moeten aanpakken. Ik hoor vaak angst om iets fout te zeggen of doen.
Deze schrik merk ik ook op bij andere professionelen. Hulpverleners die het niet evident vinden om kinderen uitleg te geven over bepaalde onderwerpen.
Doorheen mijn loopbaan merkte ik een groot hiaat op wat betreft literatuur die uitleg geeft aan kinderen, of hier ondersteunend in is, over wat een persoonlijkheidsstoornis inhoudt. Dit in tegenstelling tot het reeds ruime aanbod met betrekking tot depressie, psychotische kwetsbaarheid of verslavingsgevoeligheid.
Vanuit deze ervaring, alsook vanuit de steeds terugkerende vraag van cliënten en hun familieleden/naasten, om aan de slag te gaan met hun kinderen, broers of zussen, besloot ik zelf de handen uit de mouwen te steken.
Het resultaat van mijn werk kreeg de naam ‘Siels knopje’.
[1] DGT: Dialectische gedragstherapie is een vorm van cognitieve gedragstherapie en is ontworpen door professor Marsha Linehan. Als DGT-coach leer je de hulpvrager vaardigheden om beter om te gaan met zijn emotionele kwetsbaarheid en moeilijkheden in het leven.